Wie ben jij als je niet meer vanuit je overlevingsstrategie en/ of automatische piloot handelt?
Wat zijn de dingen die jij doet om maar niet te hoeven voelen wat er werkelijk is, of om maar in de oude (bekende) wereld te blijven?
Voor mij was dat dat ik vaak druk bezig was en aan het werk was, waarbij mijn aandacht vaak bij de ander was en ik ze wilde helpen. Tevens nam ik vaak veel controle als er boosheid was tussen de kinderen, ik ging dan meteen praten, oplossen en fixen. Vertrouwen en overgeven? Controle loslaten ? Ja daaag, dan kwam mijn overtuiging: als ik niks doe dan gaat het niet goed. Als ik maar iets kon doen, dan zou het goedkomen. Als dit, dan dat.
Gelukkig heb ik deze overtuigingen en gedragingen nu helder en doe ik het steeds minder vanuit overleving. Doordat ik me hier bewust van ben, hoef ik niet steeds meer in dezelfde valkuil te stappen. Ik ken dit verhaal van mijzelf en het heeft natuurlijk zijn oorsprong in mijn jeugd. Net zoals jouw overtuigingen hun oorsprong hebben.
Vraag 1
Wat is het wat jij steeds maar blijft doen om niet te hoeven voelen wat er werkelijk is? Pak er maximaal 3 uit die het meest aanwezig en onhandig zijn om te leven naar jouw waarden. Bijvoorbeeld: hard werken, van alles oplossen, snoepen, je afsluiten, terugtrekken, jezelf niet uitten of kwetsbaar laten zien, alles alleen doen, jezelf inhouden, jezelf negeren, op zoek zijn naar erkenning, hard of veel praten, pleasen, grenzen niet aangeven, afleiding zoeken, geen tijd overhouden voor belangrijke dingen, volhouden, doorzetten, verbloemen etc.
Vraag 2
Stel jezelf de vraag: Wie ben ik als ik bijvoorbeeld niet meer hard werk? Of: Wie ben ik als ik niks meer hoef op te lossen? Uiteraard vul je de maximaal 3 dingen in die voor jou gelden. Wees je de komende dagen heel bewust van deze vragen, plak memobriefjes en zet wekkers om jezelf aan deze vraag te herinneren.
Wat er bij mij gebeurde toen ik heel bewust werd van hard werken, meer bezig zijn met anderen dan met mezelf en het altijd maar willen oplossen, veel praten, dat ik dacht: shit, wie ben ik eigenlijk nog als ik niet meer hard werk, mezelf ga voelen of stil ben? Dan voelde ik met niet goed genoeg, onzeker en vaak schuldig.
Het is heel confronterend om hiermee aan de slag te gaan, maar doe het 🙂 De vraag: Wie ben ik als ik niet meer dit of dat doe en is dit reëel ? Print die in je hoofd en blijf hem jezelf stellen net zolang totdat je helemaal bij jouw werkelijke kern komt. Het stellen van de vraag is namelijk al genoeg om energie te shiften. Wat er bij mij gebeurde als ik mijzelf afvroeg: Wie ben ik als ik niet meer probeer alles voor de ander op te lossen, iedereen help die het moeilijk heeft en plezier maak? Dan voelde ik vaak schuldgevoel. Op een gegeven moment werd ik bewust dat het schuldgevoel in feiten niet reëel was. Het was een oud gevoel, ik voelde me machteloos en was bang dat ik niet genoeg deed. Maar ik kon niet overal controle over nemen wat er gebeurde. Niet alles is onder controle te houden. Daarnaast mocht ik herinneren dat er geen perfect bestond.
En hiermee krijg je dus meer bewustzijn en laat je er dus zijn wat er werkelijk is en kan er wat gaan veranderen. Het hoeft er niet meer te zijn. Ik heb niet hard tegen mezelf gezegd: Anneloes, nu stop je met dat hulpverlenen en jezelf niet alles geven. Nee, door de vraag te stellen, gebeurde er wat er nodig was, ik gaf mij over en het hield langzaam op te bestaan omdat ik mijn bewustzijn erop verhoogde en hier met ondersteuning bij stilstond.
Neem deze vraag mee in je dagelijks leven totdat die overbodig is geworden.